Każdego roku woda paruje, odsłaniając całą masę niewielkich jeziorek. Z reguły jest ich koło 300 – 400. Z daleka jezioro wygląda, jakby pojawiły się na nim potężne oka tłuszczu.
Przedstawiciele tubylczych ludów Kanady uważali to miejsce, położone w prowincji Kolumbia Brytyjska, za święte. Czerpali z jeziora wodę i używali do przygotowywania leczniczych mikstur. Dookoła ustawili zaś kamienne słupy, podobne do tych, jakimi oznaczali groby – donosi atlasobscura.com. Akwen, zwany Kliluk lub, potocznie, Spotted Lake, do dziś uważany jest przez potomków Indian za miejsce szczególne.
Można go dotknąć, ba, nawet zbliżyć się, jedynie po uzyskaniu zgody w Okanagan Nation Alliance, czyli w przedstawicielstwie ludów (Indian i Inuitów), które zamieszkują okoliczne rejony od setek lat. Kto taką zgodę dostanie, jeśli trafi na odpowiedni moment w roku, będzie mógł nawet… przejść się po „tafli” jeziora.
Bo w lecie, kiedy woda w tym zasilanym jedynie przez wody gruntowe i topniejący z okolicznych gór śnieg paruje, na powierzchni pojawiają się niewielkie akweny, otoczone grubą warstwą wykrystalizowanych minerałów. A tymi Spotted Lake jest mocno nasycone. Magnezem, siarczanem sodu, wapniem… „Podczas pierwszej wojny światowej wykorzystywano je do budowy materiałów wybuchowych” – przekonuje turystyczny portal.
Dziś miejsce to fascynuje nie wojskowych, a naukowców. Pięć lat temu Kevin Cannon z Brown University w USA przebadał dokładnie skład jeziora Kliluk, który miał być, jego zdaniem, podobny do tego, jaki występował swego czasu w akwenach na Marsie. I chociaż, jak zauważa nytimes.com, „nie był w stanie sformułować jakiś silnych teorii dotyczących klimatu na Czerwonej Planecie”, opisał dość dokładnie samo Spotted Lake.
- Pod grubą skorupą soli mineralnych znajduje się warstwa gęstego, czarnego błota, którą czuć specyficznie zgniłymi jajkami, ze względu na dużą zawartość siarki – przekonywał, cytowany przez amerykański portal, dodając przy tym, że w niektórych z „jeziorek” żyją glony, które potrafią przetrwać w tak zasolonym środowisku. – Mimo tak trudnych warunków wciąż istnieje tam życie!
